WPHUB. Natalia Bogucka |. 17.06.2019 16:08, aktualizacja 17.06.2019 21:37. Pies znalazł schronienie w kościele. Został "ministrantem". 257. Na mszach w kościele San Folco Pellegrino w miejscowości Santopadre we Włoszech pojawia się nietypowy gość. To bezpański pies, który stał się ulubieńcem zarówno proboszcza, jak i parafian.
Rozwiązaniem tej krzyżówki jest 7 długie litery i zaczyna się od litery D Poniżej znajdziesz poprawną odpowiedź na krzyżówkę pies, gdy ogonem macha, jeśli potrzebujesz dodatkowej pomocy w zakończeniu krzyżówki, kontynuuj nawigację i wypróbuj naszą funkcję wyszukiwania. Hasło do krzyżówki "Pies, gdy ogonem macha" Środa, 6 Maja 2020 DZWONIĆ Wyszukaj krzyżówkę znasz odpowiedź? podobne krzyżówki Dzwonić Bić Bić w dzwon Bić w dzwony Brząkać Brzęczeć Brzęczeć, brząkać, brzękać inne krzyżówka Macha nią wróżka, czarując Macha Pospolicie: ryj, japa, macha ... pies wodny, pies stróżujący Merdać ogonem Ruszyć jak martwe cielę ogonem Wykręcać kota ogonem Miasto w surinamie (anagram: ogonem) Zwierzę wykręcane ogonem Jego ogonem plusk Jego ogonem wiecha Jego ogonem omyk Pół-człowiek pół-koń (z jego nogami, uszami i ogonem) Szabla nazywana "ogonem lwa" Latający lew z ogonem skorpiona Małpa z długim ogonem Malpa z chwytnym ogonem Małpiatka z długim ogonem, Pica pica czarno-biały ptak z długim ogonem, Kręcić ogonem trendująca krzyżówki 20a sztuka pięknego mówienia Żałosne głosy wydawane pod wpływem bólu Propozycja biznesmena Paweł, mistrz polski w rzucie młotem H16 szeregi do pomieszania Marka włoskich samochodów osobowych, ale nie fiat M1 kostka miału Jeżeli po wiedeńsku, to z jajkiem sadzonym i z cytryną 16l smyk z morskim rakiem Gęsty, zbity materiał z wełny Fachowiec nad fachowcami M1 bliskie spotkanie w ścianie Zachwalanie nowego produktu 16a bez przyczyny nie istnieje O fabryce zanieczyszczającej środowisko naturalne
Nobel z fizyki za odkrycia, które pozwoliły zrozumieć budowę wszechświata Pies z ogonem na czole czy pomocna świnka? 15 listopada 2019. Pytanie z
"Pies jednorożec" został adoptowany przez Rochelle Steffen. Kobieta jest założycielką organizacji Mac's Mission, która uratowała Narwhala. Steffen wyznała, że początkowo nie planowała zatrzymać szczeniaka, ale zarówno ona, jak i inni członkowie organizacji zakochali się w nim i nie mogli pogodzić się z myślą, że ich Mac's Mission opublikowało zdjęcia Narwhala, internauci oszaleli na jego punkcie. Do organizacji wpłynęły setki wniosków o adopcję od ludzi z całego świata. Steffen wyznała, że niektórzy oferowali "gigantyczne" pieniądze za 10-tygodniowego szczeniaka. Jedna z osób zaproponowała 2 miliony dolarów, jednak kobieta podkreśliła, że pies nie jest na organizacji wyznała, że ilość wniosków o adopcję była przytłaczająca. Kobieta nie wiedziała jak wybrać najlepszego opiekuna dla Narwhala i bała się, że ktoś może chcieć go tylko po to, by na nim zarobić. Dlatego zdecydowała, że najlepiej będzie, gdy pies zostanie z dodała, że planuje wyszkolić szczeniaka na psa terapeutycznego. Zaznaczyła, że dzięki rozgłosowi, jaki Narwhal przyniósł jej organizacji, dom znalazło także kilka innych psów. Na adopcję wciąż czeka jeszcze brat Narwhala, który razem z nim został znaleziony na poboczu drogi.
Na drugi dzień zajączek jedzie Polonezem Caro i mijając zalanego niedźwiedzia wola: - Jak się oszczędza to się ma! Na trzeci dzień zajączek idzie do sklepu, przechodzi przez ulice, a tu wprost na niego jedzie Ferrari F40. Samochód hamuje z piskiem opon, wysiada zalany, jak zwykle, niedźwiedź i mówi: - Jak się sprzeda butelki to
Narwhal, został okrzyknięty "psem-jednorożcem" przez swój nietypowy wygląd. Szczeniak zachowuje się jak wszystkie inne szczeniaki w jego wieku, jednakże urodził się z jedną wyjątkową cechą. Szczeniak urodził się z ogonem na czole! Coraz popularniejszym wątkiem w internecie staje się szczeniaczek, Narwhal. Został znaleziony na ulicy, 10-tygodniowy pies trafił do Mac's Mission - centrum ratunkowego w Missouri, które specjalizuje się w pomaganiu psom o specjalnych potrzebach. Zaopiekowano się nim i stwierdzono, że ogon Narwhal'a, znajdujący się na jego głowie, w przeciwieństwie do tego "normalnego" nie posiada wewnętrznej kości. Właśnie dlatego, piesek nie może nim poruszać. Weterynarz, który ma pod swoją opieką psa o charakterystycznym wyglądzie, twierdzi, że nie ma powodu, dla którego należałoby usunąć ogon z czoła psa. Pies został odrobaczony, ale poza tym wydaje się, że jest całkowicie zdrowy. Weterynarze zdecydowali, że wciąż będą monitorować stan zdrowia psa. Dopiero, gdy będą mieli pewność, że dodatkowy ogon nie będzie miał negatywnego wpływu na zdrowie czworonoga, zostanie oddany do adopcji. NEWS 11 grudzień 2019 Odsłony: 906 Innowacja pedagogiczna jest finansowana ze środków przyznanych przez Urząd Miasta Gdańsk.
Zdaniem naukowców psy machają ogonem w prawo, kiedy są zadowolone, np. kiedy dostają posiłek albo widzą swojego pana, a w lewo, gdy są narażone na stres lub niepokój. Dzieje się tak, ponieważ w czasie merdania ogonem w lewo aktywuje się prawa półkula mózgowa, a w prawo – lewa. Ta ciekawa zależność umożliwia wychwycenie
Narwhal pod wieloma względami niczym nie różni się od innych psiaków. Lubi podgryzać palce, lizać ludzi po twarzy i chce bawić się z każdym w zasięgu wzroku. Jednak Narwhal to szczeniak z ogonem na narośl na czole Narwhala sprawiła, że zwierzak zyskał przydomek psiego jednorożca. Szczeniak oczarował internautów, gdy tylko jego zdjęcia pojawiły się na stronie zajmującej się ratowaniem z Missouri koncentruje się na psach o specjalnych potrzebach, które wymagają dodatkowej opieki z powodu wad wrodzonych, urazów lub nadużyć. Organizacja ratuje zwierzęta w potrzebie, a następnie pomaga im znaleźć stały dom. Psi jednorożecNarwhal został znaleziony na poboczu drogi pośród śmieci. Szczeniak z ogonem na głowie od razu trafił pod opiekę fundacji. Weterynarze uważają, że mały psiak ma około 10 tygodni i jest mieszańcem otrzymał imię na cześć wieloryba z dużym kłem, którego czasem nazywa się morskim jednorożcem. Szczeniak z ogonem na czole to istota z pewnością magiczna, ale jak to w ogóle możliwe? Drugi ogonWizyta u weterynarza ujawniła, że drugi ogon Narwhala nie ma kości. Specjaliści nie do końca wiedzą, czym dokładnie spowodowana jest wada szczeniaka, ale mają kilka może leżeć w dobrze udokumentowanym zjawisku wchłaniania płodowego u psów. Badania pokazują, że około 10-15% płodów może zostać częściowo wchłonięta przez rodzeństwo. Narośl nie ma jednak żadnego wpływu na życie i zdrowie psiaka. Narwhal ogonem na czole nie może machać, a przypadłość zdecydowanie zwraca uwagę. Nikt jednak nie planuje jej usuwać. Właściwie to tak jest idealnie. – powiedziała nowa opiekunka szczeniaka
Bardzo dobrze dogaduje się z dziećmi i innymi zwierzętami. 6.Boston Terrier. Pochodzący z Ameryki Północnej, ten mały pies o spłaszczonym pysku i stojących uszach rodzi się z krótkim ogonem, podobnie jak jego kończyny. Jest to rasa, która zazwyczaj traci dużo sierści i cierpi na łupież, jeśli nie jest kąpana raz w miesiącu.
Kiedy wolontariusze ratujący zwierzęta w Missouri odkryli w zeszły weekend małego brązowego szczeniaka w mróz, miał wyjątkową rolę. Mały facet miał mały brązowy ogon na czole, tuż między oczami. Poza początkami odmrożenia na jednej łapie 10-tygodniowe szczenię było zdrowe i szczęśliwe, informuje Mac Mission, organizacja non-profit skupiająca się na psach o specjalnych potrzebach. Oczywiście nazwali go Narwhal. Lub "Narwhal the Little Magical Furry Unicorn." W przeciwieństwie do wtedyarwhal "jednorożec morski"który jest ssakem morskim z rogiem, który w rzeczywistości jest długim, prostym zębem przednim psa, dodatkowy ogon tego szczeniaka jest miękki i krótki i tylko klapie podczas gry. Ma kolejny prawdziwy ogon na dole, który macha wściekle, gdy jest szczęśliwy – którym zawsze jest, mówi ratunek. Narwhal poszedł do weterynarza na badanie, a zdjęcia rentgenowskie pokazują, że nie ma teraz powodu, aby usunąć dodatkowy ogon. "Pytanie za milion dolarów na dodatkowy ogon Narwala na jego twarzy. Czy jest podłączony i macha? Dodatkowy ogon nie jest połączony z niczym i nie ma żadnego rzeczywistego zastosowania poza tym, że czyni go NAJLEPSZYM SZCZENIĄTEM!," uratowany na Facebooku. "Jeden z naszych obserwujących powiedział: „Wygląda na to, że źle zmontowali szczeniaka. Zawsze postępuj zgodnie ze wskazówkami ludzi! ”… Ogon jednorożca nie przeszkadza Narwhalowi i nigdy nie zwalnia tak jak każdy normalny szczeniak." Tysiące ludzi w całym kraju skontaktowało się z pomocą, dając wyjątkowemu szczeniakowi dom. W końcu będzie szukał swojej wiecznej rodziny, ale ratunek chce przez chwilę mieć na niego oko, aby upewnić się, że ogon nie będzie problemem." Jak wskazał ratunek, "Czasami w takich przypadkach występują inne czynniki genetyczne, dlatego jesteśmy bardzo ostrożni i chcemy mieć pewność, że ma wszystko, czego potrzebuje. Zrobimy wszystko, co najlepsze dla naszego małego Narwala." Zabawny szczeniak jest z pewnością popularny wśród fanów, ponieważ tysiące obserwujących udostępniło, polubiło i przeleciało jego filmy oraz przekazało je na ratunek na jego cześć. "W tej chwili jest on najbardziej wyjątkowym niesamowitym przykładem tego, co tu robimy i jesteśmy bardzo wdzięczni, że mamy szansę uczestniczyć w jego podróży," ratunek wysłany. "Dziękujemy wszystkim za pomoc!" „>
Dla opieczętowania ciała i zamknięcia drzwi przed demonem(z namaszczeniem † święconymi olejami na czole)W imię Boga Wszechmogącego, Trójcy Świętej, w Imię Je
Niezależny i opanowany – takie wrażenie sprawia ułożony, zrównoważony Cane Corso Italiano. Nieoficjalnie ta pochodząca z południowych Włoch rasa znana jest również jako „dog włoski” lub „włoski molos”. Cane Corso zyskuje w ostatnim czasie coraz większą popularność również poza Półwyspem Apenińskim. Najlepiej będzie mu z wysportowanym, doświadczonym opiekunem, który może mu zaoferować dużo miejsca do życia. Spis treści WyglądPochodzenie i pracaCharakterZdrowiePożywienie dla Cane CorsoPielęgnacjaWychowanieZaangażowanieDo kogo pasuje pies rasy Cane Corso?Jak znaleźć psa rasy Cane Corso? Wygląd Cane Corso to silny, duży pies: samce osiągają w kłębie wysokość do 68 cm, suczki do 64 cm. Na wadze powinien maksymalnie osiągać 50 kg i według standardu rasy być nieco dłuższy niż wyższy. Przez głęboką bruzdę na czole oraz wyraźnie zaznaczony łuk brwiowy Cane Corso może sprawiać wrażenie wiecznie lekko zamyślonego. Szeroką głowę okalają trójkątne wiszące uszy. Początkowo psom tej rasy odcinało się uszy i ogony, co teraz jest oczywiście zabronione! Krótka, błyszcząca sierść Cane Corso jest bardzo gęsta, posiada niewiele podszerstka. Podziwiać ją można w kolorach czarnym, szarym, płowym oraz rdzawym, przy czym dozwolone są również pręgi w dowolnych odcieniach oraz drobne znakowania, zawsze czarna lub szara maska. Pochodzenie i praca Podobnie jak jego krewny, mastif neapolitański, Cane Corso zaliczany jest do potomków dawnego molosa rzymskiego Canis Pugnax. Już starożytni rzymianie utrzymywali te silne czworonogi i wykorzystywali je do stróżowania i pomocy podczas bitew. Zachowały się później na majątkach ziemskich w południowych Włoszech jako psy stróżujące i pasterskie. Ochraniały majątek i trzody czy stada, do dziś uchodzą za samodzielne psy pracujące. Dokładne pochodzenie nazwy „Cane Corso” nie jest znane, „cane” oznacza po włosku po prostu „pies”, natomiast „corso” może pochodzić od celtyckiego słowa, które oznacza „silny” lub „mocarny”. Jest jednak możliwe, że drugi człon nazwy rasy ma związek z łacińskim „cohors”, które to słowo oznacza „stróża” lub „obrońcę”. Dopiero w roku 1996 FCI uznała rasę za samodzielną. Dziś te imponujące psy służą swoją pracą policji, niewidomym czy myśliwym. Najchętniej Cane Corso pracują w stadzie. Poza obszarem Włoch jednak wciąż nieczęsto można spotkać przedstawiciela tej rasy. Charakter Przy odpowiednim wychowaniu i socjalizacji Cane Corso może zaskoczyć wieloma wspaniałymi cechami charakteru! Psy te uchodzą za chętne do nauki, zabaw, dobre dla dzieci, wierne i lojalne dla opiekuna. Ponieważ często wykorzystywane były jako psy stróżujące, nie znoszą zbyt dobrze obcych na swoich terytorium – dotyczy to zarówno ludzi, jak i innych zwierząt. Poza nim jest raczej zachowawczy – ignoruje obcych lub ich unika. Rodzina jest dla niego wszystkim, zawsze będzie ją w razie potrzeby ochraniać. Cane Corso wprawdzie nie są agresywne bezpodstawnie, jednak mają potrzebę ochrony rodziny i terytorium, dlatego wymagają odpowiedniego wychowania również pod tym kątem. © Cedric Blondeel / Zdrowie Jak wiele psów dużych ras, także Cane Corso mają tendencje do dysplazji stawu biodrowego i łokciowego. Profesjonalni hodowcy próbują wykluczyć te schorzenia na stałe – przed zakupem szczenięcia upewnij się, że hodowca podjął ku temu odpowiednie środki. Duże psy nie powinny musieć codziennie pokonywać wysokich schodów. Do zdrowia stawów przyczynią się odpowiednie pożywienie oraz ruch (bez skoków). Niektóre psy tej rasy są podatne również na choroby serca, jednak i w tym przypadku hodowcy mogą podjąć środki niwelujące to ryzyko. Objawami schorzeń serca mogą być na przykład letarg, duszności lub kaszel. Jeśli zauważysz jakiekolwiek niepokojące objawy, jak najszybciej udaj się po poradę do lekarza weterynarii. Wyłącznie wczesna diagnoza i odpowiednia terapia może odciążyć serce, spowolnić przebieg choroby, a nawet na jakiś czas złagodzić zupełnie objawy. Cane Corso mają często wrażliwe oczy, które należy ochraniać przed przeciągiem i klimatyzacją. Zdrowy przedstawiciel rasy powinien dożyć 12 lat. Pożywienie dla Cane Corso Odpowiednia dieta to podstawa prawidłowego utrzymania pupila, która znacząco przyczynia się do podtrzymania prawidłowej kondycji zdrowotnej. Jeśli planujesz zmianę karmy, pamiętaj, żeby przeprowadzać ją stopniowo. Po przygarnięciu szczeniaka od hodowcy, kam go przez jakiś czas karmą, do której jest przyzwyczajony, by nie stresować go jeszcze zmianą jedzenia przy i tak bardzo stresującej zmianie środowiska. Kiedy poczuje się u Ciebie jak w domu, stopniowo dodawaj nową karmę do starej aż do zupełnego jej zastąpienia. Dla szczeniąt rasy Cane Corso doskonale nada się na przykład specjalna karma sucha dla młodych psów dużych ras, gdyż zawierają takie ilości białka, by psy nie rosły zbyt szybko, co mogłoby obciążać ich szkielet. Pokarm zawsze powinien być dostosowany do fazy wzrostu, wieku i kondycji zdrowotnej psa. Zawsze zwracaj uwagę na jakość karmy i zawartość białka, niezależnie od tego, czy decydujesz się na karmę suchą, mokrą czy posiłki barf. Unikaj karm zawierających zboża. Wszystkie przysmaczki wliczaj do dziennej racji pokarmu, by zapobiec nadwadze. Nie zapominaj o tym, by zagwarantować psu stały dostęp do świeżej wody. Pielęgnacja Wystarczy co kilka dni przeczesać sierść psa rasy Cane Corso, by z powodzeniem usunąć luźne włosie. Podczas wymiany sierści można używać w tym celu także trymera. Zwykle Cane Corso nie potrzebują kąpieli, jednak uporczywy brud w sierści, który nie chce dać się wyszczotkować, można usunąć spieniając na nim delikatny psi szampon. Ponieważ ten „włoski dog” ma raczej twardą skórę w okolicy kufy i szczęki, nie ślini się wcale. Do pielęgnacji zębów nadadzą się przysmaki dentystyczne i suche produkty do żucia. Wychowanie Wychowanie tego postawnego czworonoga wymaga dużej wiedzy i doświadczenia oraz nieco wyczucia i intuicji – Cane Corso potrzebuje konsekwentnego i klarownego wychowania, jednak jednocześnie empatycznego, pełnego łagodności i cierpliwości. Nieprawidłowe wychowanie ze względu na wrzeodzony instynkt obronny oraz rozmiary przedstawicieli tej rasy może skutkować tym, że zachowania psa nie będzie można kontrolować, dlatego nie nadaje się on dla początkujących opiekunów. Szczególnie ważna jest jak najwcześniejsza socjalizacja, dlatego zdecydowanie dla tej rasy poleca się uczęszczanie do szkoły tresury dla psów. Zaangażowanie Wyłącznie wyżyty fizycznie i umysłowo Cane Corso może mieć zrównoważony charakter – jest to przecież pracująca rasa. Mimo pokaźnej postury jest to wysportowany pies, który chętnie będzie towarzyszył swojemu opiekunowi, gdziekolwiek ten by się nie wybrał – jogging czy bieg za rowerem to dla niego gratka. Cane Corso nadają się do nauki Obedience, a także jako psy pracujące w służbach mundurowych oraz przewodzące niewidomym. Ze względu na wagę Cane Corso nie powinien uprawiać Agility. © canecorso / Do kogo pasuje pies rasy Cane Corso? Zanim zdecydujesz się na zakup psa rasy Cane Corso rozważ, czy na pewno poradzisz sobie z jego wychowaniem i sprostasz jego wymaganiom. Rasa nie nadaje się do życia w mieszkaniu: Cane Corso potrzebuje dużo miejsca i własnego terytorium, którego mógłby strzec. Ale na tym terytorium w żadnym wypadku nie może być pozostawiony sam sobie na zbyt długo: Przywiązany do swojego stada czworonóg potrzebuje wsparcia rodziny i dużo aktywności w postaci ćwiczeń i zadań. Właściciel Cane Corso powinien być najlepiej wysportowany i móc spędzać dużo czasu ze swoim czworonożnym przyjacielem – najlepiej na świeżym powietrzu. Uważa się, że dostojne Cane Corso bardzo lubią dzieci. Zwłaszcza te starsze, które znają zasady obchodzenia się z czworonożnymi członkami rodziny, mogą zaprzyjaźnić się z psem rasy Cane Corso. Jeśli pies ten zostanie zsocjalizowany za szczeniaka z kotami i innymi zwierzętami, może także z nimi żyć w zgodzie. Zanim przygarniesz Cane Corso pomyśl, że zajmowanie się psem wymaga czasu każdego dnia przez ponad dekadę – trzeba także zawczasu zaplanować dokładnie opiekę dla psa podczas urlopu lub w przypadku choroby. Przed wprowadzeniem się psa do domu należy zadbać o podstawowe wyposażenie w postaci obroży, smyczy lub szelek, koca, zabawek, transportera, misek, szczotek i środków pielęgnacyjnych, takich jak trymer do strzyżenia czy pęsetka na kleszcze. Także karma dla psów to nie byle wydatek, a regularne koszty. Każdy pies potrzebuje wysokiej jakości karmy o dużej zawartości mięsa, a także co najmniej raz w roku badania kontrolnego u lekarza weterynarii. Także podatek od posiadania psa jest częścią stałych kosztów wynikających z jego obecności w życiu opiekuna. Niestety, ze względu na swój budzący podziw wygląd, rasa ta przyciągała w przeszłości także takich właścicieli, którzy utrzymywali dumnego psa bardziej jako symbol statusu niż jako przyjaciela. W połączeniu z brakiem wiedzy opiekuna o wychowaniu psa Cane Corso może rozwinąć instynkt terytorialny, który będzie stanowił zagrożenie dla ludzi i innych zwierząt . Przy kompetentnym i odpowiedzialnym wychowaniu psy tej rasy są jednak godny zaufania, zrównoważony i nieskłonny do agresji. Niemniej w niektórych szwajcarskich kantonach oraz w niemieckich krajach związkowych: Bawaria, Brandenburgia i Lichtenstein, Cane Corso jest uważany za tzw. „psa z listy”, na którego utrzymanie trzeba mieć specjalne zezwolenie i opłacać wyższe podatki. W szwajcarskim kantonie Genewie jego posiadanie jest nawet zabronione. Jak znaleźć psa rasy Cane Corso? Jeśli zdecydowaliście się na przygarnięcie psa rasy Cane Corso, zacznijcie szukać odpowiedniego hodowcy. Rasa ta jest najbardziej rozpowszechniona w rodzimych Włoszech, ale w innych krajach Europy także już je zauważono, a liczba jej hodowców rośnie. Jednak jest jak najbardziej możliwe, że w swojej okolicy nie znajdziesz żadnych hodowców i będziesz musieć rozważyć pokonanie po szczeniaka znacznie dłuższego dystansu. Zawsze spójrz krytycznie na potencjalnego hodowcę: Czy możesz odwiedzić go w jego domu, aby poznać otoczenie szczeniaków i ich rodziców? Czy hodowca odpowiada cierpliwie i fachowo na pytania dotyczące jego hodowli i opieki zdrowotnej piesków? Czy szczenięta są kompleksowo socjalizowane? Czy rodzice szczeniąt robią wrażenie zdrowych i zrównoważonych? I czy hodowca jest zainteresowany warunkami, by zaoferować swoim podopiecznym dobry dom? Zanim podpiszesz umowę odpowiedz sobie na wszystkie te pytania, odpowiedź na każe powinna brzmieć: „tak”. Przy przekazywaniu szczeniaka, który został oczywiście odrobaczony, oprócz świadectwa szczepienia i rodowodu, hodowca powinien przekazać także porcję dotychczas podawanej pieskowi karmy. Dobry hodowca po wydaniu swoich szczeniąt pozostanie wciąż osobą kontaktową, jeśli pojawią się pytani dotyczące wychowania i utrzymania pieska i ucieszy się, jeśli pozwolisz mu uczestniczyć w rozwoju szczeniaka, przesyłając mu zdjęcia. Należy unikać hodowców, którzy nie są zrzeszeni w organizacji dachowej i oferują rzekomo rodowodowe Cane Corso w korzystnej „okazyjnej cenie”. Hodowla wymaga dużych kompetencji, wiedzy o rasie, genetyce i dokładnego doboru odpowiednich zwierząt do rozrodu pod względem charakteru i zdrowia – to inwestycja czasu i pieniędzy, której wątpliwi hodowcy zazwyczaj unikają, bo liczą wyłącznie na szybki zysk. Cierpią na tym nie tylko szczenięta, ale także i ich rodzice, którzy zazwyczaj nie są trzymani w optymalny sposób.
. 204 59 301 155 459 229 204 50
pies z ogonem na czole
